‘Wie tegenwoordig een museum voor hedendaagse kunst bezoekt, een biënnale, een kunstbeurs of kunstmarkt, moet opmerken dat heel veel kunst van nu sprekend lijkt op een stukje van de werkelijkheid. Veel ervan heeft een foto als uitgangspunt, zelf gemaakt of uit de krant geknipt of als still uit een film of televisieprogramma gekozen. Wanneer het gaat om een foto dan is er dikwijls een knipoog naar de schilderkunst. Andersom zijn er kunstenaars die een foto kunnen naschilderen met een ongelooflijke perfectie. Je hebt beeldenmakers (de term beeldhouwers wekt hier een verkeerde indruk) die een bestaand voorwerp afgieten, of namaken, of in China laten kopiëren, die maquettes bouwen van bestaande of gefantaseerde gebouwen, die met piepschuim marmer kunnen nabootsen en met een gebogen metaaldraad en een lamp de David van Michelangelo als schaduw op de muur kunnen projecteren. Er zijn beelden die in een schijnbare wirwar van draadmateriaal een menselijke figuur laten opdoemen. Al deze werken hebben, ondanks hun verscheidenheid in voorstelling en techniek, een aspect gemeen: ze appelleren aan de verbazing van net echt.’
Dit citaat komt uit een hoofdstuk van een boek waaraan ik werk, dat gaat over kunst gebaseerd op kunde versus kunst als idee. Nog altijd rust er een taboe op het tekenen naar de waarneming – zogenaamd omdat de fotografie dat overbodig zou hebben gemaakt -, terwijl een groot deel van de hedendaagse kunst bestaat uit gemakzuchtige citaten, ontleningen en kopieën. De lijst van voorbeelden groeit dagelijks en ik wil eens een poos bijhouden wat ik zoal tegenkom.
Afgelopen weekend in De Groene: ‘Ryan McGinley, foto’s van een onechte wereld die er heel echt uitziet.’
En in De Volkskrant van afgelopen zaterdag een interview met Danh Vo naar aanleiding van zijn conflict met verzamelaar Bert Kreuk. ‘Hij toont het pronkstuk van zijn show [in Museum Ludwig in Keulen] , een fragment van het Vrijheidsbeeld, levensgroot gekopieerd. De oksel welteverstaan, corresponderend met de oksel van een stervende travestiet op een foto van Peter Hujar elders in de zaal.’
Ik houd me aanbevolen voor meer voorbeelden. Kopieer ze en zend ze in als reactie op deze blog.